W różnych częściach świata herbata jest przygotowywana w odmienny sposób, dlatego spotykane akcesoria do parzenia herbaty zależą od szerokości i długości geograficznej. W Europie odmienna od azjatyckiej kultura picia herbaty powołała do życia utensylia, których głównym zadaniem jest łatwość i wygoda pozbywania się herbacianych fusów z naparu, choć niektóre z nich zdecydowanie negatywnie wpływają na smak herbaty.
Popularne naczynia do parzenia herbaty
Imbryki, czajniki czy czajniczki wprawdzie z łatwością zaparzą susz herbaciany, jednak wymagają przecedzenia naparu przez sitko. Szklany dzbanek do parzenia herbaty z tłokiem czy zaparzaczem znacznie ułatwia tę czynność. Po prostu po odpowiednim czasie parzenia jednym ruchem wyjmujemy sitko lub wciskamy tłok i zostaje czysty napar. Niestety są przynajmniej dwie wady takich rozwiązań. Po pierwsze nie zawsze wielkość zaparzacza umieszczanego w dzbanku pozwala liściom na swobodne rozwinięcie, a przez to ogranicza przenikanie aromatu do naparu. Po drugie kontakt parzonej herbaty z metalem ma zawsze negatywny wpływ na smak herbaty.
Jeśli nie imbryk, to co?
Nie każdy czajnik do parzenia herbaty jest wyposażony we własny zaparzacz, dlatego często możemy spotkać w sklepach zaparzacze o różnych wielkościach i kształtach, które umieszcza się bezpośrednio w naczyniu do parzenia herbaty. Niekoniecznie musi to być czajniczek, niektóre z nich mieszczą się po prostu w filiżance. To przeróżne jajeczka, maczałki, łyżki do zaparzania czy „agrafki”. Ich używanie z reguły znacznie pogarsza jakość przygotowanego naparu. Wewnątrz jest zbyt mało miejsca i suszone liście herbaty nie mogą dostatecznie się rozwinąć, a tym samym substancje odżywcze nie przenikają do naparu. Zupełnie inaczej przebiega proces parzenia w kubkach z zaparzaczami. Z reguły są one niemal tak pojemne, jak sam kubek i liście swobodnie mogą w nim napęcznieć. Konstrukcja tych kubków nawiązuje do chińskiej filiżanki do parzenia herbaty z pokrywką – gaiwan.
Jak używać chińskiej filiżanki gaiwan?
To ciekawe naczynie przypomina czajniczek do parzenia herbaty, choć składa się z trzech elementów: spodka, czarki i pokrywki. Herbaciany susz wsypujemy na dno czarki i zalewamy ją do połowy gorącą wodą. Następnie wylewamy ją natychmiast, trzymając spodek i pokrywkę gaiwanu. Tak przepłukane liście czarnej herbaty lub oolonga powtórnie zaparzamy. Zieloną herbatę parzy się od razu, bez etapu płukania i przykrywania czarki.
Pojemniki na herbatę
Nie odgrywają wprawdzie bezpośredniej roli w procesie parzenia, niemniej staranność przechowywania herbacianego suszu wpływa na ostateczny smak i aromat naparu. Herbata ma nieprawdopodobną wręcz łatwość wchłaniania obcych aromatów, dlatego należy przechowywać ją w odpowiednich pojemnikach z dala od intensywnych przypraw. Najlepsze są naczynia szklane i ceramiczne. Skrzynki i pojemniki z lakierowanego drewna muszą być odpowiednio zabezpieczone, a herbata powinna być dodatkowo umieszczona w papierowej torbie. To samo dotyczy metalowych puszek, przechowywana w nich herbata nie powinna mieć bezpośredniego kontaktu z takim materiałem.
